Romatoid artrit, kronik, enflamatuvar, multisistem, otoimmün bir bozukluktur. Genellikle poliartiküler tutulum meydana gelir. Romatoid artriti diğer artrit formlarından ayıran semptomlar arasında aynı anda birden fazla eklemin yumuşak dokusunda şişme ve enflamasyon bulunur. Eklemler genellikle simetrik olarak etkilenir. Ağrıya maruz kalan eklemlerin kullanımıyla ağrı azalır ve genellikle sabahları bir saatten uzun süre etkilenmiş olan tüm eklemlerde sertlik hissedilir. Bu nedenle, eklemler kullanıldıkça ağrının artmasıyla karakterize olan klasik osteoartrit ağrısının aksine, romatoid artritin ağrısı sabahları daha yoğun olup gün boyu azalabilir.

Patoloji ilerledikçe enflamatuvar etkinlik eklem yüzeyinde aşınma ve yıkıma neden olur. Bu durum, eklem yüzeyinin hareket kabiliyetini ve şeklini bozar. Parmaklar çoğunlukla serçe parmağına doğru eğilir ve doğal olmayan şekiller alabilir. Romatoid artritte görülen klasik deformiteler arasında Boutonniere deformitesi ve kuğu boynu deformitesi bulunur. Bu deformiteler dışında farklı deformiteler de görülebilir. Dermatolojik açıdan, genellikle ekstansör yüzeylerde nodüller meydana gelebilir.

Romatoid artriti osteoartritten ayıran en büyük özellik ekstra-artiküler belirtilerdir. Birçok hastada hastalığın kendisi veya tedavide kullanılan ilaçlar, özellikle de analjezi için kullanılan NSAID'lerin yan etkisi olarak gastrointestinal kanama nedeniyle anemi meydana gelir. Löopeni ile birlikte splenomegali ve lenfatik infiltrasyon, tükürük ve gözyaşı bezlerini olumsuz etkileyebilir. Akciğerler, hastalığın gelişim sürecinde veya tedavi nedeniyle etkilenebilir. Ani veya tedavi sonucu olarak fibrozis meydana gelebilir.

Kardiyovasküler açıdan, perikardit, valvülit ve fibrozis görülebilir. Gözsel olarak keratokonjonktivitis sicca, episklerit ve skleromalazi meydana gelebilir. Bu hastalıkların dışında otoimmün ve vasküler bozukluklar da oluşabilir. Nörolojik açıdan mononöritis multipleks ve atlantoaksiyal sublüksasyon belirtileri görülebilir.

Romatoid artrit hastalarında ortaya çıkan psikolojik sorunlar da oldukça önemlidir. Hastaların çoğu, hastalığın getirdiği sınırlamalar nedeniyle kendilerine yetemez hisseder. Bu durum depresyon oluşumuna yol açabilir. Hastalığın yaşamı kısıtlayıcı özelliği nedeniyle birçok hasta moral bozukluğu yaşar ve bazı hastalarda depresyon gelişebilir.

Romatoid artrit tanısı konulurken aşağıdaki kriterler dikkate alınır:

Bu kriterlerin en az dördünün varlığı, romatoid artrit tanısı için genellikle yeterlidir. Ancak, tanı koyma sürecinde hastanın klinik durumu ve diğer testlerin sonuçları da göz önünde bulundurulmalıdır.

Romatoid artrit tedavisinde erken tanı ve tedavi büyük önem taşır. Tedavi genellikle ilaçlar, fizik tedavi ve yaşam tarzı değişikliklerini içerir. İlaç tedavisinde, hastalığın seyrini yavaşlatan ve semptomları hafifleten DMARD'lar (hastalığı modifiye edici antiromatizmal ilaçlar) ve biyolojik ajanlar kullanılır. Fizik tedavi ve egzersiz, eklem hareketliliğini korumaya ve kas gücünü artırmaya yardımcı olur. Yaşam tarzı değişiklikleri arasında sağlıklı beslenme, sigarayı bırakma ve düzenli egzersiz yapma bulunur.

Romatoid artrit, yaşam kalitesini olumsuz etkileyen bir hastalık olmasına rağmen, uygun tedavi ve yaşam tarzı değişiklikleri ile hastaların büyük bir kısmı aktif ve sağlıklı bir yaşam sürdürebilir.